Dinsdag 24 april

Vandaag is onze vakantie begonnen, na (in)spannende acro dagen is het nu tijd voor andere dingen. Vanochtend bijna op tijd bij hotel Seralago om Sonja en Eline op te halen. Wel de wekker gezet maar dan toch nog weer snel moeten. Om kwart voor negen zitten we met zijn zevenen in de auto, op weg naar de Everglades. Six girls and a guy on a road trip through Florida. Het is zo'n 4 uren rijden maar met Greta in plaats van Tom nemen we soms een omweggetje. Onderweg een eerste stop bij de Mac voor een ontbijtje en de broodnodige koffie. Daarna weer fris verder langs prachtige natuur met sinaasappelbomen, palmen en vreemde kale boomdingen. Marijke is zo slim boomvretende insecten de schuld te geven. Zou best eens zo kunnen zijn, dat zoeken we later op want "google is je grootste vriend", toch Jordy ?

Miami zal pas onze tweede stop zijn maar plotseling wordt het wel heel erg druk om ons heen en zien we op een gebouw met grote letters MIAMI staan. We zitten midden in een industrie gebied, Greta vertelt ons inmiddels dat we een U-turn moeten maken dus rechtsomkeerd. We luisteren deze keer niet naar haar en zoeken een weg in westelijke richting wat na enige omzwervingen lukt. Dan op zoek naar de aanbevolen moerasboot van Rene, Hilda en Amarins, zij hebben krokodillen gezien tenslotte. Onze zoektocht is niet tevergeefs, terwijl we langs een water rijden spot Ilja haar eerste krokodil en nog een en nog een en dan zijn we aangekomen bij Coopertown Air Boat Rides since 1945. Nou zo ziet het er nog steeds uit, alsof er in die 67 jaar niets veranderd is behalve dan dat de krokodillen wat ouder geworden zijn. Eerst even naar de restroom in het naastgelegen restaurant. Het plafond lijkt zo ongeveer door te zakken en overal liggen en hangen krokodillenkoppen en andere opgezette dieren hoofden maar er kan geplast worden. Tickets kopen en wachten tot de volgende boot vertrekt. Eerst mogen we nog even achter kijken, daar liggen een paar krokodillen in kleine vieze bassins maar wat te liggen, ook hier en daar nog een slang en een schildpad. Terwijl we wachten zien we de eerste krokodil wegzwemmen tussen de pompebleden. Dan is onze boot reisvaardig, instappen en in elk oor een wattenpropje tegen de herrie van de motor. Volle kracht vooruit tussen de grassen van de moerassen en ja hoor al na een paar meter de eerste krokodil die wordt gevolgd door meerdere in verschillende maten gedurende de tocht. We zien zelfs een baby krokodil en daarnaast prachtige vogels en natuurlijk de mooie natuur, zeker de moeite waard. Bij terugkomst is er een baby krokodil van 3 jaar die we mogen vasthouden, iedereen durft de uitdaging aan met of zonder angstige blik in de ogen.

Dan weer terug naar Miami, om precies te zijn Miami South Beach. Daar aangekomen eerst op zoek naar een parkeerplaats, deze is moeilijk te vinden omdat er om de paar meter een brandkraan staat waar je niet mag staan. Tjeerd offert zich op om een plekje te zoeken zodat de zes dames het Miamiaanse stand kunnen betreden. Alleen het idee al om er te zijn is leuk maar hier echt te staan is super, prachtige foto's gemaakt. Inmiddels zijn we weer compleet en gaan we een hapje eten op de boulevard, gelukkig zitten we nog net in de goedkope tijd (tot 19.00 uur) anders was het waarschijnlijk niet te betalen geweest. Vlak nadat we zitten wordt de aabiedings poster verwisseld voor een duurder menu, wij zijn gewoon een lokkertje om meer gasten te trekken. Na het eten is het tijd om onze slag te slaan in de souvenir winkel, we moeten toch kunnen bewijzen dat we in Miami zijn geweest !

Het is al snel laat dus op weg om een slaapplaats voor de nacht te zoeken. Een eindje buiten het centrum zien we een motel, ziet er netjes uit. Tjeerd en Willy gaan op onderzoek uit, even vragen of er kamers beschikbaar zijn. Die zijn er alleen niet voor kinderen, niet voor knderen ?
Nee niet voor kinderen ! Dan draaien we ons om en zien op een groot beeldscherm een dame in pikante lingerie op een bed tussen de rozenblaadjes liggen, nu begrijpen we ook het op het bord vermelde tarief voor 3 uren lovesuite .....
Op naar motel nummer twee, hier is plaats, ook voor kinderen. We mogen de kamers wel even bekijken als we willen, ja dat willen we wel. We lopen door de lange gang met op de achtergrond muziek die uit verschillende kamers schalt. Er is een dubble room en een single room, dat is nog 1 bed te weinig. In een mengelmoes van engels en spaans proberen we er achter te komen of we ook met 7 personen kunnen overnachten. Maar na duidelijk kreunende geluiden uit een aangrenzende slaapkamer lijkt het ons beter om toch nog maar even verder te zoeken.

We besluiten om eerst maar een eind richting de westkust te rijden en daar een motel te zoeken, zijn we alvast wat dichter bij het strand, ons doel voor de volgende dag. Het wordt steeds rustiger onderweg en behalve een indianen reservaat, bewaakte en onbewaakte parkeerplaaten en natuurgebieden zien we niet zoveel. Pas wanneer we rond half twaalf dicht bij Napels aan de westkust zijn zien we twee luxe hotels vanaf de weg. Hier maar even proberen, de kinderen slapen maar een bed slaapt beter, ook voor ons. En ..... de prijs valt mee en ..... er is nog plaats en ..... zelfs ontbijt hoort erbij. Een klein uurtje later liggen Ilja, Eline en Sonja in onze kamer te slapen, ik neem nog een bad en zorg dat alle elektrische apparaten weer opgeladen worden en dan ook snel slapen, op naar een nieuwe reisdag.

foto's en vervolg morgen .....

Wordt vevolgd