Zondag 27 oktober - laatste wedstrijd dag

De dag van de balans finale, opnieuw een spannende dag. Onze inmiddels vertrouwde routine gevolgd: oranje aangekleed - ontbijt - metro - taxi - sporthal - koffie - camera uitwisseling - oranje boa om - we zijn er klaar voor! Onder luid gejuich van de Nederlandse en Belgische supporters komen Ilja Linda en Danique oplopen. Deze keer start de goede muziek gelukkig in 1x en onze meiden gaan er helemaal voor. Naar goed voorbeeld van enkele topteams voegen ze nog wat theatrale gezichtsuitdrukkingen aan de oefening toe met als resultaat een verbetering van de eerdere score deze week: 25.670, wat een super prestatie op dit EK naast al die grote acro landen die met hun 30 a 40 uren training per week toch echt wel een maatje te groot voor Nederland zijn die het met 12 tot 15 uren training moeten redden. Voor Danique een beetje een dubbel gevoel, dit was haar allerlaatste wedstrijd dus toch ook een beetje een emotioneel afscheid. Na felicitaties, bijpraten en foto's maken vertrekken de moeders en zus. Ineke en Verine gaan met hun gastgezin op stap en Sita en ik gaan onze overgebleven sightseeing busritjes te verzilveren. De meiden gaan met Jorrit even heerlijk van het zonnetje pauzeren en 's middags van de laatste acro momenten in Lissabon genieten.

Al snel zijn wij bij de tourbussen op het plein van de Marqeus de Pombal, we starten met de groene tour, de casle line. Langs allerlei smalle en steile wegen belanden we uiteindelijk een stuk hoger met een prachtig uitzicht op de Taag en historische bouwwerken. Daar in de stalende zon een Portugese tosta mista gegeten en weer terug naar ons startpunt. Net op tijd om onze laatste wens te vervullen: een uurtje met de oranje lijn naar Cascais en daar heerlijk aan het strand zitten met een glaasje lekkers om vervolgens met een van de laatste bussen terug naar Lissabon te gaan. Helaas ons reisplan wordt (weer eens) in de war geschopt, ditmaal door ons zelf..... Nadat we zo ongeveer een uur in de bus zitten, bovenverdieping heerlijk in de zon, met werkelijk de mooiste uitzichten, vinden we dat de heenreis toch wel erg lang duurt. De reisfolder nog maar eens goed doorlezen, en ja als je echt goed kijkt kun je lezen dat enkel de heenreis al twee uren duurt. Een korte rekensom maakt duidelijk dat we wanneer we gewoon in deze zelfde bus blijven zitten, nog net op de door ons geplande tijd terug zijn in Lissabon, maar dan zonder zee stand terrasje drankje........

VIER UREN LATER lopen we eindelijk weer door het oude centrum, nog even tijd voor een souvenir voor onze dochters, en niet te vergeten een theebeker voor Iris. Deze was al eerder door Jorrit gekocht maar wordt nu waarschijnlijk gebruikt op het terras waar hij hem eerder deze week heeft laten liggen.....
Plotseling krijg ik het ene na het andere alarmerende bericht op mijn telefoon, "krijgen jullie het nieuws uit Nederland wel door?" "vliegen jullie morgen wel?" "KLM last vluchten af" "maandag weeralarm" Ja, daar worden we blij van! Niet over nadenken en genieten van een laatste lekkere maaltijd aan het grote plein onder het genot van ons zoveelste flesje rosé, naast de terras heater en onder een heerlijk fleece dekentje. Laatste keer met de metro, laatste keer met de lift naar de negende verdieping, laatste keer slapen in ons hotelbedje.

Deze avond is voor de sporter het eindfeest met buffet, hopelijk voor hun een smakelijk buffet. Leuk om elkaar eens zien zonder het dagelijkse trainingspak, inmiddels zijn al foto's op facebook voorbij gekomen met lachende, feestvierende mensen uit alle hoeken van Europa met daar midden in de vijf Nederlanders Linda Danique Ilja Serge en Lieke. Morgenochtend zien we elkaar weer op het vliegveld

Wordt vervolgt.....